بگذارید بحث رو از این‌جا شروع کنم که جاودانگی اصلا چیست؟جاودانگی یا جاودانه بودن به این معنی است که پایان‌ای باست وجود نداشته باشه و هرکسی این لقب بهش الهاق می‌شود تا ابد وجود دارد  مثل خدا!!

البته انسان‌ها دقیقا مثل خدا جاودانه نمی‌شوند چون انسان‌ها جسمی ارگانیک دارند و در نهایت مرگی برای‌شان اتفاق می‌افتد.

اما انسان‌ها باز هم جاودانه می‌شوند،چطور؟

انسان‌های فرهیخته‌ی زیادی را در تاریخ داخلی یا بین‌الملل می‌شناسیم که دیگر در بین ما نیستند اما هنوز آرا و تفکرات‌شان مورد بحث و راه‌گشا مسائل مختلف است،خوب این نوع جاودانگی مخصوص انسان‌ها است،البته هر انسان توانمند رسیدن به این نوع جاودانگی نمی‌باشد.انسان‌های که به این جایگاه رسیده‌اند همه نه از بهر خواستن جایگاه به آن رسیده‌اند بلکه فقط سعی در جست و جویی حقیقت داشته‌اند.خوب پاداش زحمات و زجر‌هایشان هم جاودانگی بوده و ما هنوز مدیون آنها.

خوب اصل جاودنگی این بود که گفتیم اما مشکل من از بیان این حرف‌ها این نیست که ریشه یابی واژه‌گان فارسی انجام بدم یا چیز دیگری،مشکل من از اون‌جا شروع می‌شه که جاودانگی تو روزگار ما عوض شده هرکسی از هر جایی وقتی دلش به‌خواد می‌تواند جاودانه به شه.

بله این حرف حقیقت دارد.امروزه کافیست شما یه خط تلفن داشته باشید که باهاش اینترنت پر سرعت به‌گیرید بعد یه وسیله که شما رو متصل کنه به دنیای مجازی(سایبری) آن‌وقت شما می‌توانید جاودانه شوید.کافی است تو شبکه‌های اجتماعی مثل فیس بوک وتویتر الا ماشاالله....!عضو شوید.بعد شما رسما جاودانه شده‌اید چون تمامی عکس‌ها و مطالبی که توسط شما پخش گردد هیچ‌گاه از بین نمی‌رود حتی بعد از مرگتان.البته این مطالب ارسالی آرا و تفکرات هستند اما با مضمون‌های به درد نخور، مخصوصا تو کشور عزیزمون که هر چرت و پرتی به‌خوایی پیدا می‌شه.

تازه به اختیار خودمان تمامی اطلاعات شخصی خود از جمله محل‌های تحصیلاتمان و محل کار و زنده‌گی‌مان و... را در صفحه‌های این شبکه‌ها می‌گذاریم.خوب کافیه مثل این فیلم‌های علمی تخیلی،هالیوودی یه هوش مصنوعی ساخته به شه تا با حجم این اطلاعات بعد از مرگمون هم به ادامه آرا و تفکرات شخصی‌مان بپردازه.به همین راحتی می‌توانیم در جایگاه جاودانگی از خدا هم جلو بزنیم.حالا بشینیم تا صبح لایک کنیم و مطلب بگذاریم.

من با تکنولوژی و این دنیا‌های مجازی مشکلی ندارم،مشکل من این‌جاست که به‌جای این‌که تکنولوژی و این دنیا‌ها باعث بهبود فرهنگ و تفکر جوامع به شود ابزاری شده باسه جهل و نادانی.

جاودانگی این دنیا‌های مجازی هم بد نیست اما یه زمانی هرکس به جایگاه جاودانگی می‌رسید به‌خاطر فضل و آگاهی خودتش و خدماتش به بشریت بود اما الان این جایگاه رو کسانی اشغال کرده‌اند که به‌جای خدمت به بشریت دارند به حریم‌های خصوصی دیگران تجاوز می‌کنند و از فضل و آگاهی هم بویی نه‌برده‌اند(شخص می‌شناسم یک جمله نمی‌تونه بدون غلط به‌نویسه تا‌حالا یک دقیقه‌ام به مسائل بنیادی فکر نکرده آن‌وقت بیش‌تر از همه هم فعالیت دارد داخل این دنیا‌ها)

در پایان حرفم به‌گویم که تمام این حرف باسه این گفتم که بابا این چیزی که تو سرمونه،به اسم مغز!باسه این که باهاش بشریت نه اصلا جامعه‌ات ونه خانواده‌ات رو تکامل و بهبود به‌بخشی نه این‌که فقط مایه عذاب باسه خودت و همه عالم باشی.

به‌هرحال دنیا در حال تغییر است معنا‌ها هم در همان سو متغییر از چه جاودانگی به چه جاودانگی رسیدیم.

عزازیل

زمستان۹۳